Tag Archives: ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ

Johan Heinrich Pestalozzi (1746 – 1827)

Στον Δάσκαλο, του Κωστή Παλαμά

Σµίλεψε πάλι, δάσκαλε, ψυχές!
Κι ότι σ’ απόµεινε ακόµη στη ζωή σου,
μην τ’ αρνηθείς! Θυσίασέ το ως τη στερνή πνοή σου!
Χτισ’ το παλάτι, δάσκαλε σοφέ!

Συνέχεια →

Αρχές και μεγάλες ιδέες για τη διδασκαλία των Φυσικών Επιστημών (εκδ. Δίαυλος)

Αρχές και μεγάλες ιδέες για τη διδασκαλία των Φυσικών Επιστημών

Η παρούσα έκθεση, είναι προϊόν της εργασίας μιας ομάδας δέκα επιστημόνων και εμπειρογνωμόνων διεθνούς κύρους, με αντικείμενο τη διδασκαλία των φυσικών επιστημών στο πλαίσιο του σχολείου. Η επεξεργασία της έκθεσης έγινε προ και κατά τη διεξαγωγή ενός σεμιναρίου στο Loch Lomond της Σκωτίας, τον Οκτώβριο του 2009, χάρη στη χρηματοδότηση του βραβείου Purkwa, και σκοπό είχε να προσδιορίσει τις αρχές πάνω στις οποίες θα πρέπει να θεμελιώνεται η εκπαίδευση των μαθητών στις φυσικές επιστήμες, στη διάρκεια όλης της σχολικής μαθητείας τους.

Συνέχεια →

Διδάσκοντας Φυσικές Επιστήμες – Κρυσταλλία Χαλκιά (εκδ. Πατάκη)

Διδάσκοντας Φυσικές Επιστήμες – Κρυσταλλία Χαλκιά

Στην εκπαίδευση, η διδασκαλία των μαθημάτων που αναφέρονται στις φυσικές επιστήμες αποδεικνύεται καθημερινά ένα σύνθετο εγχείρημα για τον εκπαιδευτικό. Απαιτεί την αξιοποίηση γνώσεων από διαφορετικές περιοχές, όπως είναι οι φυσικές επιστήμες, η γνωσιακή ψυχολογία, η κοινωνιολογία και η επιστημολογία, με βασικό στόχο το βαθμιαίο πέρασμα των μαθητών από τον εμπειρικό και καθημερινό τρόπο σκέψης στον επιστημονικό τρόπο σκέψης.

Στο παρόν βιβλίο παρουσιάζονται βασικά ζητήματα της διδακτικής των φυσικών επιστημών που απασχολούν τη διεθνή ακαδημαϊκή κοινότητα, καθώς και τα ερευνητικά δεδομένα των τελευταίων δεκαετιών στον τομέα αυτό.

Συνέχεια →

Οι δέκα μεγάλοι παιδαγωγοί και θεωρητικοί της εκπαίδευσης, που σημάδεψαν με τα έργα τους τα τελευταία 100 χρόνια τη μαθητοκεντρική παιδαγωγική, και των οποίων το έργο επέδρασε καταλυτικά σε κάθε άλλο «νεοαγωγικό» ρεύμα των τελευταίων δεκαετιών.

Συνέχεια →

Ανδρέας Ιωάννου Κασσέτας (1944 – 2015)

«Ένα τρόλεϊ, σε δώδεκα δευτερόλεπτα προχωράει ενενήντα έξι μέτρα.  Πάει πιο γρήγορα από ένα λεωφορείο που διανύει εκατόν ογδόντα μέτρα σε είκοσι δευτερόλεπτα;»  Πήρα την κιμωλία κι έγραψα τους αριθμούς στον πίνακα.  Πρόσθεσα ότι και τα δύο κινούνται  σ’ ευθύγραμμους δρόμους με τρόπο ομοιόμορφο, χωρίς δηλαδή επιταχύνσεις και φρεναρίσματα.

Συνέχεια →

Θα έλεγα πρώτα πρώτα ότι δεν μπορούμε να χωρίσουμε την εκπαίδευση από τη συνολική κοινωνική κατάσταση. Ο μακαρίτης, ο  καημένος ο Πλάτων έλεγε ήδη ότι ακόμα και οι τοίχοι της πόλης εκπαιδεύουν τους ανθρώπους και νομίζω ότι αυτό είναι μια τρομερά σημαντική και βαριά αλήθεια. Η εκπαίδευση ενός ανθρώπου, η παιδεία ενός ανθρώπου αρχίζει από την ηλικία μηδέν και φτάνει ως την ηλικία ωμέγα, δηλαδή τη στιγμή που θα πεθάνει, συνεχώς διαμορφώνεται αυτός ο άνθρωπος.

Συνέχεια →

O δρ Μάρτιν Λούθερ Κινγκ τζούνιορ είχε κάνει την εξής παρατήρηση: «Ευφυΐα συν χαρακτήρας αποτελούν τον σκοπό της πραγματικής εκπαίδευσης».

Ολοένα και περισσότερες αποδείξεις έρχονται να επιβεβαιώσουν την πρόταση του Κινγκ ότι οι αρετές, όπως ο αυτοέλεγχος, οδηγούν στην επιτυχία των παιδιών τόσο στο σχολείο όσο και πέρα από αυτό. Κατά τη διάρκεια των τελευταίων ετών, έχω παρατηρήσει ένα ρεύμα ενδιαφέροντος προς την ανάπτυξη του χαρακτήρα.

Συνέχεια →

Η συζήτηση γύρω από το εκπαιδευτικό σύστημα που άνοιξε με τα συμπεράσματα της ομάδας εργασίας για την παιδεία είναι πάντοτε χρήσιμη και εποικοδομητική ανεξάρτητα από την οπτική γωνία που κάποιος βλέπει τα πράγματα. Το ανθρώπινο δυναμικό της εκπαίδευσης ίσως είναι ο κυριότερος μοχλός αλλαγών αλλά θα έλεγα και το βασικότερο εμπόδιο σε αυτές, πολλές φορές ακούσια ή ακόμη και εκούσια. Οι επόμενες σκέψεις κινούνται προς την κατεύθυνση της συνειδητοποίησης των ποιοτικών χαρακτηριστικών των καθηγητών που διδάσκουν στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση, ανεξάρτητα αν διδάσκουν σε σχολείο ή σε φροντιστήριο.

Συνέχεια →

Όταν πριν μερικά χρόνια δίδασκα τον τρίτο νόμο του Νεύτωνα σε μια τάξη γυμνασίου, ένας μαθητής μου δε μπορούσε να αντιληφθεί την έννοια των ίσων δυνάμεων (κατά μέτρο) που αναπτύσσονται μεταξύ δυο σωμάτων τα οποία αλληλοεπιδρούν. Του φαινόταν εντελώς παράλογο για παράδειγμα ένα μήλο που πέφτει ελεύθερα να ασκεί την ίδια δύναμη στη γη με αυτή που του ασκεί η γη, αλλά τελικά να υποθέτουμε ότι το μήλο προσεγγίζει τη γη και όχι το αντίθετο λόγω μικρότερης μάζας. Μετά την πρώτη ανάλυση ο μαθητής εξακολουθούσε να αντιλαμβάνεται την έννοια με λάθος τρόπο.

Συνέχεια →

Η Φυσική θεωρείται από τα δυσκολότερα μαθήματα για τους περισσότερους μαθητές σ’ όλο τον κόσμο. Κατά τον Carey (1985) υπάρχει ιδιαίτερη δυσκολία για την κατανόηση του μαθήματος των φυσικών επιστημών.  Όμως σ’ αυτήν την δύσκολη επιστήμη οφείλουν την ύπαρξή τους τα αυτοκίνητα, τα τρένα, τα αεροπλάνα, τα τηλέφωνα, οι τηλεοράσεις  και τόσα άλλα που κάνουν τη ζωή μας εύκολη. Είναι η βάση των θετικών επιστημών και για πολύ κόσμο είναι μαγική.

Συνέχεια →