Monthly Archives: Ιουνίου 2016

Οι πιο αποτελεσματικοί τρόποι μάθησης ενός κειμένου

Ισχύει πάντα ότι ένας καλός βαθμός πηγαίνει στον μαθητή που έχει μάθει την ύλη και ένας κακός βαθμός στον μαθητή που απλά δεν διάβασε αρκετά;

Το νέο βιβλίο του Μπενεντίκτ Κάρεϊ, ενός δημοσιογράφου επιστήμης από τους The New York Times, αμφισβητεί την αντίληψη ότι ένας υψηλός βαθμός στις εξετάσεις σημαίνει και πραγματική μάθηση. Υποστηρίζει ότι παρότι ένας καλός βαθμός μπορεί να επιτευχθεί βραχυπρόθεσμα, όταν διαβάζεις εντατικά για ένα διαγώνισμα, το πιθανότερο είναι ότι η περισσότερη πληροφορία θα ξεχαστεί πολύ γρήγορα. Ο Κάρεϊ ισχυρίζεται ότι οι περισσότεροι μαθητές ίσως να μη χρειάζεται να διαβάσουν περισσότερο, αλλά απλά πιο έξυπνα.

Συνέχεια

Advertisement

Ο παράγων «χαρακτήρας του μαθητή στην τάξη»

O δρ Μάρτιν Λούθερ Κινγκ τζούνιορ είχε κάνει την εξής παρατήρηση: «Ευφυΐα συν χαρακτήρας αποτελούν τον σκοπό της πραγματικής εκπαίδευσης».

Ολοένα και περισσότερες αποδείξεις έρχονται να επιβεβαιώσουν την πρόταση του Κινγκ ότι οι αρετές, όπως ο αυτοέλεγχος, οδηγούν στην επιτυχία των παιδιών τόσο στο σχολείο όσο και πέρα από αυτό. Κατά τη διάρκεια των τελευταίων ετών, έχω παρατηρήσει ένα ρεύμα ενδιαφέροντος προς την ανάπτυξη του χαρακτήρα.

Συνέχεια

Τι τύπος καθηγητή είσαι;

Η συζήτηση γύρω από το εκπαιδευτικό σύστημα που άνοιξε με τα συμπεράσματα της ομάδας εργασίας για την παιδεία είναι πάντοτε χρήσιμη και εποικοδομητική ανεξάρτητα από την οπτική γωνία που κάποιος βλέπει τα πράγματα. Το ανθρώπινο δυναμικό της εκπαίδευσης ίσως είναι ο κυριότερος μοχλός αλλαγών αλλά θα έλεγα και το βασικότερο εμπόδιο σε αυτές, πολλές φορές ακούσια ή ακόμη και εκούσια. Οι επόμενες σκέψεις κινούνται προς την κατεύθυνση της συνειδητοποίησης των ποιοτικών χαρακτηριστικών των καθηγητών που διδάσκουν στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση, ανεξάρτητα αν διδάσκουν σε σχολείο ή σε φροντιστήριο.

Συνέχεια

Γιατί το να κάνεις λάθος στην εκπαίδευση είναι ο σωστός δρόμος προς τη γνώση

SCIENCE TO ERROR

Όταν πριν μερικά χρόνια δίδασκα τον τρίτο νόμο του Νεύτωνα σε μια τάξη γυμνασίου, ένας μαθητής μου δε μπορούσε να αντιληφθεί την έννοια των ίσων δυνάμεων (κατά μέτρο) που αναπτύσσονται μεταξύ δυο σωμάτων τα οποία αλληλοεπιδρούν. Του φαινόταν εντελώς παράλογο για παράδειγμα ένα μήλο που πέφτει ελεύθερα να ασκεί την ίδια δύναμη στη γη με αυτή που του ασκεί η γη, αλλά τελικά να υποθέτουμε ότι το μήλο προσεγγίζει τη γη και όχι το αντίθετο λόγω μικρότερης μάζας. Μετά την πρώτη ανάλυση ο μαθητής εξακολουθούσε να αντιλαμβάνεται την έννοια με λάθος τρόπο.

Συνέχεια